Gecenin son karanlığı, günün ilk ışıklarıyla kucaklaşıyor. Bugün 30 Ağustos, yüreklerimiz yine kıpır kıpır… Çocukluğumuzun törenleri geliyor aklıma. Caddeler bayraklarla dolu, Vatan Caddesi’nde resmi geçit, stadyumlarda gösteriler, okullarda şenlikler…
Osmanlı Devleti, Trablusgarp, Balkan Savaşları, 1. Dünya Savaşı ve Anadolu’nun emperyalistler tarafından işgali, Anadolu’ya gidiş, incelemeler, Samsun Raporu ve “sivil olarak halkıyla bütünleşen” Mustafa Kemal… Kuvayı Milliye, Havza ve Amasya Genelgeleri, Erzurum ve Sivas Kongreleri, Balıkesir, Alaşehir, Temsil Heyeti ile Ankara’ya geliş, Misak-ı Milli, İstanbul’un işgali, TBMM’nin açılışı, cepheler ve düzenli ordular… 1. ve 2. İnönü Savaşları, Kütahya, Eskişehir, Sakarya… Sonunda Büyük Taarruz ve “ZAFER”… Cumhuriyet ve yenilikler…
Bugün Kadıköy’deyim; Özgürlük ve Cumhuriyet şarkıları, türküleri okuyup dinleyeceğim. Ve bir şiir ekleyeceğim sonuna:
Eserin Cumhuriyet
Emanettir bizlere
Ne zorluklar çektik biz
Yıktırmayız kimseye
ATA’m senden öğrendik
Hep ileri bakmayı
Yaktığın meşaleyi
Karanlığa tutmayı
Yurtta, dünyada barış
Oldu temel ilkemiz
Ülken sağlam ellerde
ATA’m biz izindeyiz
Biz seni önder bildik
Küçük yaşlardan beri
Tek yol senin yolundur
Dönmek yok artık geri
(Nusret Karaca)
