THY Avrupa Ligi final maçında Fenerbahçe, CSKA Moskova karşısında 21 sayı geriden gelerek uzatmalara götürdüğü karşılaşmada 101-96 mağlup olarak ikinci oldu. Maçın Sloven hakemi Damir Javor, yaptığı kritik hatalarla maçın kaderine büyük etki etti.

Ancak bu Fenerbahçe Basketbol Takımı için, Türkiye için çok daha başka şeyler ifade ediyordu. Sarı-lacivertliler, Türk basketbol tarihinde bir ilki gerçekleştirdi ve Avrupa’nın en büyük ikinci takımı oldu. İşte Fenerbahçe taraftar sitesi Antu.com tarafından “Mücadelenizle gurur duyuyoruz” başlığı ile hazırlanan teşekkür metni:

ÖYLE BİR SEVGİ Kİ TARİF EDİLMEZ…

Öyle bir sevgi ki tarif edilmez. Stat önlerinde kar kış deplasmanlarda dilimizden dökülüyor yıllardır. Şimdi orada sevginin yanına hüzün, gurur ve saygı da eklendi. Yıllarca her branşta çubuklunun peşinden koşarken o formayı giyenlerden tek bir şey istedik: Bizim kadar hissedin, o forma için mücadele edin. O çağrı, hiç bu kadar yürekten karşılık bulmamıştı bunca yıldır. Bir adam ve öğrencileri sesimizi duydu, yüreğini ortaya koydu. Hiç hamaset yapmadılar, forma öpmediler.

ÇALIŞTILAR, ÇALIŞTILAR, ÇALIŞTILAR…

Çalıştılar, çalıştılar, çalıştılar. Disiplini ve işine saygıyı hayatında en öne koymuş adamı dinlediler. Takımı her zaman kendilerinden önde tuttular. 30’ar sayı ortalamasıyla oynadıkları takımdan gelip 40 dakikayı bölüştüler. Biz uzun süredir omuz omuzayı bile layıkıyla yapamıyorduk ya hani; onlar hep sahada omuz omuza verdiler, birbirlerinin sırtını kolladılar. Bir maç, iki maç değil, formayı giydikleri her maç birer emekçiydiler. Çirkinleşmeden, ama sonuna kadar savaşarak. Birbirlerinin önüne geçmeye çalışmadan, ama hep ileri giderek. Karakterlerini yeteneklerinin önüne tutarak bugünlere geldiler. 50 yaşında insanları koltuklarda zıplattılar. Milyonlarca evde bütün aileyi masalara çıkardılar, heyecanı ve gururu bir arada yaşattılar. Zaman zaman yalnız bıraktık onları, dert etmediler.

TERLERİNİN SON DAMLASINA KADAR MÜCADELE ETTİLER…

Çalıştılar, çalıştılar, çalıştılar. Ayağım kopsa oynarım edebiyatı yapmadılar, sakat dizlerini sürüye sürüye sahaya çıkıp gösterdiler. Bir kişi eksilseler, 5 kişilik oynadılar. Kendilerini yerlere atmadılar, rakibe saygısızlık yapmadılar. Berlin’in tüm meydanlarında başı dik dolaştıysak binlerce kişi, bunu tek tek ve hep birlikte onlar sağladılar. En imkansız yerlerden döndüler, en yapılmazları yaptılar. Son şampiyonu ezip geçtiler, nice şampiyonlara sahayı dar ettiler. Ve son gün, yine son topa kadar, terlerinin son damlasına kadar oradaydılar. Tüm hücreleriyle hepimiz için sahadaydılar. 21 sayı gerideyken bile umutsuzluğa kapılmadıysak, bu bize verdikleri güvenle oldu. Yine geri geldiler, ama insafsız düdükleri geçemediler. Varsın o kupayı almasınlar. Varsın resmi tarihte hatırlanmasınlar. Bugünden sonra artık hepsi başımızın tacıdır. Bugünden sonra artık hepsi gururumuzdur. Obradoviç, Ömer Onan, Bogdanoviç, Sloukas, Vesely, Udoh, Datome, Kaliniç, Antiç, Dixon, Hickman, Melih, Barış, Ercan, Egehan… Yardımcı hocalar, antrenörler, masör, tercüman, fizyoterapist, malzemeci, basın sorumlusu… Unuttuğumuz herkes…

BİZE YAŞATTIKLARINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER…

Sizinle gurur duyuyoruz. Laf olsun diye, teselli bulalım diye değil, Ayetullah Bey’den bugüne hizmeti geçmiş herkes adına… Bu forma için yola düşmüş herkes adına… Evlerinde defalarca mutluluktan ağlattığınız herkes adına gururluyuz. Hiçbir kupadan sizin verdiğiniz onuru almadık, kimseyi sizin kadar sevmedik. Bize yaşattıklarınız için teşekkürler. Formanın hakkını verenler asla yalnız kalmaz!..